«Η γλώσσα: ιδού το πρώτο αόρατο σύνορο»

«Ποιος μετανάστης δεν έχει δοκιμάσει εκείνη την αρχική συγκίνηση –η οποία μοιάζει κάπως με τον πρώτο έρωτα− που νιώθει κανείς όταν προφέρει τις πρώτες προτάσεις αυτής της ξένης γλώσσας, που μέχρι χθες έμοιαζε με σφυροκόπημα ή με θόρυβο ραπτομηχανής;».

Το «Μικρό ημερολόγιο συνόρων» του Γκαζμέντ Καπλάνι, που διαβάσαμε στην 6^η διαδικτυακή συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης της Βουλής, στο πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο, έφερε στην επιφάνεια και τις δικές μας αντιλήψεις, σκέψεις και προκαταλήψεις απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες που γνωρίσαμε.

Οι προσωπικές μας εμπειρίες «ξαναδιαβάστηκαν» από εμάς τους ίδιους/ες έχοντας όμως αυτή τη φορά μαζί μας σαν αόρατη συνομιλήτρια και τη μαρτυρία του Καπλάνι.

«Από το “θέλουμε ψωμί” το πλήθος άρχισε να τραγουδά το “Ωρέ αηδόνι της άνοιξης” […] Άρχισαν όλοι να τραγουδάνε, ενώ όποιος δεν ήξερε τα λόγια συνόδευε με ένα “να να να”. Μόνο που ένα τόσο γλυκό ερωτικό τραγούδι το πλήθος το τραγουδούσε εκείνη τη στιγμή με μια άγρια διάθεση, λες και επρόκειτο για πολεμικό εμβατήριο. Ίσως, σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή, όταν οι πεινασμένοι τραγουδούν ερωτικά τραγούδια, εκείνα να μοιάζουν (πραγματικά) με πολεμικά».

Η επόμενη συνάντησή μας θα γίνει την Τρίτη 5 Απριλίου 2022 και θα συζητήσουμε για το βιβλίο του  Μανουέλ Πουίχ «Το φιλί της γυναίκας αράχνης» από τις εκδόσεις Carnivora.

Για συμμετοχή: citylibrary@parliament.gr